τίποτα

Δεν έχει νόημα να γράψω κάτι, προσπαθώ και βγαίνουν σκατά, καλύτερα να κάτσω να διαβάσω όσο προλαβαίνω απόψε. Ο χρόνος υποθέτω γιατρεύει και ξεκαθαρίζει το τοπίο, τα συναισθήματα, το μυαλό. Θα περιμένω, χωρίς να ξέρω τι αισθάνεσαι εσύ τελικά, αν είσαι καλά ή αν σε πλήγωσα πάλι, αλλά χειρότερα χωρίς να είμαι βέβαιος για μένα. Ελπίζω η καινούργια αυτή πορεία που ξεκινάω να οδηγεί κάπου, σε έναν εαυτό μου χωρίς αμφιβολίες, αυτο"άγνοια" και πικρές σκέψεις αλλά σιγουριά και (να τολμήσω;) έρωτα.